Referat polskiej delegacji Kijów 18-20.10.2013r.

Drukuj

Sytuacja Polski jako członka Unii Europejskiej

Referat na zebranie Międzynarodowego Komitetu Słowiańskiego w Kijowie w dniach 18-20 października 2013 roku

Sytuacja Polski jest ściśle uzależniona od istoty i celów Unii Europejskiej oraz jej przewidywanych przekształceń.

Unia Europejska powstała w wyniku II wojny światowej, początkowo jako Europejska Wspólnota Gospodarcza, dla ratowania pokonanych faszystowskich Niemiec i Włoch oraz osłabionych wojną Państw kolonialnych – Francji i Wielkiej Brytanii. Powstała także dla przeciwstawienia się zwycięskiemu i rozwojowemu Związkowi Radzieckiemu oraz całemu obozowi socjalistycznemu, skupiającemu wszystkie Narody i Państwa Słowiańskie. Równoległym celem Unii Europejskiej było umocnienie obecności USA w Europie, zarówno wojskowej przez popieranie NATO, jak też politycznej i gospodarczej. Był i trzeci skrzętnie ukrywany cel – zlikwidowanie ukształtowanego po I i II wojnie światowej narodowego porządku europejskiego z odrębnymi Państwami narodowymi poprzez politykę wynaradawiania, mieszania narodowości i kultur, likwidowania tożsamości mniejszych Narodów, opanowywania ich Państw i przejmowania ich majątku narodowego.

Od samego początku Unią Europejską kierowały głównie Niemcy, opanowując ją coraz bardziej i wykorzystując dla swych nacjonalistycznych celów, dla gospodarczej i politycznej dominacji w Europie oraz odzyskiwania majątków i terytoriów utraconych po II wojnie światowej na rzecz Polski i Czech. Tej wzmagającej się działalności, próbującej likwidować niekorzystne dla Niemiec wyniki II wojny światowej, towarzyszy kłamliwa propaganda niemiecka oskarżająca Polaków o mordowanie Żydów oraz zbrodnicze wypędzenie Niemców z odzyskanych przez Polskę Mazur, Pomorza, Ziemi Lubuskiej i Śląska.

W takiej to Unii Europejskiej, skrajnie kapitalistyczno-globalistycznej, stanowiącej formę odradzającego się imperializmu Niemiec, znalazła się Polska wraz z innymi Państwami należącymi uprzednio do obozu socjalistycznego. Polska i inne Państwa Słowiańskie nie zostały potraktowane przez Unię Europejską jako partnerzy równi Państwom zachodnioeuropejskim, ale jako byłe wrogie Państwa stanowiące po rozwiązaniu obozu socjalistycznego łatwą zdobycz do eksploatacji. Państwa te zostały nie tylko pozbawione korzystnego sojuszu z Rosją, lecz także przeciwstawione Rosji przez wciągnięcie do NATO i poddanie antyrosyjskiej indoktrynacji.

Polska przyjmująca w 1990 roku ustrój kapitalistyczny i rozpoczynająca starania o przynależność do Unii Europejskiej była wysoko rozwiniętym Krajem przemysłowo-rolnym o wszechstronnej produkcji, eksportowanej do najbardziej rozwiniętych Krajów Świata. Miała 1,5 miliona przedsiębiorstw, w tym 1,3 miliona państwowych i spółdzielczych przedsiębiorstw przemysłowych, rolnoprzetwórczych, budowlanych, energetycznych, handlowych, usługowych, komunikacyjnych i bankowych oraz 200 tysięcy prywatnych przedsiębiorstw rzemieślniczych różnych branż. Polska miała w pełni zagospodarowanych 16 milionów hektarów prywatnej ziemi rolnej w ponad 2,5 miliona chłopskich gospodarstwach rolnych oraz 3 miliony hektarów państwowej ziemi rolnej w wielkopowierzchniowych Państwowych Gospodarstwach Rolnych. Wszyscy obywatele mieli mieszkanie i pracę oraz bezpłatne szkolnictwo i lecznictwo. Nie było bezrobocia, bezdomności i głodu.

W okresie przystosowawczym oraz w dziesięcioletnim okresie przynależności do Unii Europejskiej, w Polsce zlikwidowano większość prywatnych przedsiębiorstw rzemieślniczych, wyprzedano Niemcom i innym Państwom zachodnim za kilka % wartości większość bogatych złóż surowcowych oraz ponad 450 tysięcy przedsiębiorstw państwowych i spółdzielczych, w tym około 9 tysięcy najważniejszych przedsiębiorstw strategicznych. Większość z nich zlikwidowano jako konkurencyjne dla Zachodu, a pozostałe wykorzystano dla maksymalizacji zysków zachodnich właścicieli i minimalizacji zarobków polskich pracowników. Dziesiątki tysięcy komunalnych domów mieszkalnych w wielu miastach przekazano zagranicznym i krajowym właścicielom- spekulantom podnoszącym czynsze i eksmitującym lokatorów, w wyniku czego tysiące domów jest niezamieszkałych. Spowodowano odłogowanie 4 milionów hektarów prywatnej ziemi rolnej przez zlikwidowanie około 500 tysięcy chłopskich gospodarstw rolnych oraz odłogowanie 3 milionów hektarów państwowej ziemi rolnej przez zlikwidowanie wszystkich Państwowych Gospodarstw Rolnych. Z tej państwowej ziemi rolnej sprzedano Niemcom 1 milion hektarów i zamierza się sprzedać pozostałe 2 miliony, odmawiając sprzedaży tej ziemi polskim chłopom-rolnikom. Zmniejszono prawie o połowę produkcję przemysłową i rolną oraz budownictwo mieszkaniowe, powodując zalewanie Polski zachodnimi towarami. Utrzymano zarobki ludzi pracy na najniższym poziomie w Europie, zapewniając niebywale wysokie dochody ludzi kapitału i władzy. Zadłużono Polskę na 900 miliardów zł wobec Zachodu, w większości wobec Niemiec. Żądają one spłaty długu polską ziemią, bogactwami naturalnymi, fabrykami i domami, co wraz z wykupywaniem przez Niemców ziemi rolnej, lasów, jezior, przedsiębiorstw energetycznych i komunikacyjnych w zachodniej i północnej Polsce ma ułatwić niemieckie osadnictwo i przesunięcie granicy polsko-niemieckiej z Odry i Nysy na wschód.

Trzeba pamiętać, że niemiecki Bundestag 29 maja 1998 roku podjął rezolucję wzywającą Kraje kandydujące do Unii Europejskiej, aby natychmiast uznały prawo Niemców do swobodnego osiedlania się w miejscu swego zamieszkania przed wojną. Odszkodowań lub zwrotu majątków pozostawionych w Polsce żąda coraz więcej Niemców, choć stosowną rekompensatę otrzymali wszyscy wysiedleni od Państwa niemieckiego, zgodnie z postanowieniami Konferencji Poczdamskiej.

Pomniejszenie polskiej gospodarki przez masowe odłogowanie ziemi, likwidację bądź ograniczenie całych branż przemysłowych, na przykład przemysłu stoczniowego, maszynowego, samochodowego i włókienniczego, przejęcie przez eksploatujący Polskę zachodni kapitał większości przedsiębiorstw produkcyjnych oraz prawie całego handlu i całej bankowości pogorszyło warunki życia Narodu. Doprowadziło do biedy 17 % społeczeństwa, czyli 6,5 miliona ludzi, do nędzy 16 % społeczeństwa, czyli 6,1 miliona ludzi żyjących poniżej minimum socjalnego, do głodu 7 % społeczeństwa, czyli 2,7 miliona ludzi żyjących poniżej minimum biologicznego, w tym 370 tysięcy głodujących niedożywionych dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym, do bezdomności 420 tysięcy ludzi, do bezrobocia 14,5% zdolnych do pracy, czyli 2,4 miliona ludzi, do emigracji 6 milionów głównie młodzieży. Tylko w Niemczech za niższe zarobki od obowiązujących pracuje ponad 2 miliony młodych zdolnych Polaków, czyli prawie tyle, ile pracowało przymusowo w czasie II wojny światowej.

Zawłaszczenie i blokowanie polskiej gospodarki przez zachodni kapitał doprowadziło do tego, że ceny żywności, odzieży i mieszkań oraz opłaty mieszkaniowe w Polsce są nieproporcjonalnie wysokie w stosunku do zaniżonych dochodów. Podobnie opłaty za energię elektryczną, gaz, telefon, internet, leki, naukę i przedszkole są najwyższe w Unii Europejskiej. Natomiast płaca minimalna wynosi zaledwie 1600 zł, minimalna renta - 638 zł, a niepełna 470 zł, minimalna emerytura - 831 zł, a niepełna 640 zł, zasiłek dla bezrobotnych - 534 zł, przy czym 83 % bezrobotnych nie ma prawa do zasiłku. Tymczasem, żeby w Polsce skromnie żyć, trzeba mieć na 1 osobę co najmniej 1 tysiąc zł.

Sytuacja ta doprowadziła do poważnego spadku przyrostu naturalnego bliskiego 0, co przy stale utrzymującej się emigracji prowadzi do niebezpiecznego wyludniania Polski. Według władz Unii Europejskiej, licząca obecnie 38,5 miliona ludność Polski powinna być zmniejszona do połowy. Na jej miejsce przewiduje się napływ ludności niemieckiej, izraelskiej, azjatyckiej i afrykańskiej z Krajów agresywnego islamu.

Nie tylko gospodarka, lecz także nauka i oświata uległy znacznej redukcji. Zlikwidowano 4600 placówek oświatowych - szkół, przedszkoli, domów kultury, bibliotek, wycofując przede wszystkim księgozbiory o profilu historycznym, etycznym i patriotycznym. Ograniczono w szkołach program wychowania i nauczania, zwłaszcza historii i języka polskiego. Doprowadzono tym do obniżenia poziomu umysłowego i moralnego młodzieży, do osłabienia patriotyzmu, do wynaradawiania. Przyczyniają się do tego państwowe i prywatne media opanowane w całości przez medialne koncerny zachodnie, lansujące zdegenerowaną kosmopolityczną sztukę i kulturę Europy Zachodniej i USA.

Pogorszył się również stan zdrowia Polaków przez ograniczenie placówek i personelu służby zdrowia oraz utrudnienie dostępu do leczenia. Średni czas oczekiwania na wizytę u lekarza-specjalisty wynosi 5 miesięcy.

Niszczy się Polaków stosowaniem chorobotwórczych szczepień, zatruwaniem powietrza, wody i gleby, używaniem szkodliwych substancji w produkcji żywności i leków, wprowadzaniem zabójczych genetycznie modyfikowanych nasion, roślin i żywności dla ludzi i zwierząt.
Niszczy się Naród Polski osłabianiem małżeństwa i rodziny, zmniejszaniem liczby rodzących się dzieci, doprowadzaniem do nędzy rodziny wielodzietne, propagowaniem wynaturzonych związków homoseksualnych, demoralizowaniem i narkotyzowaniem młodzieży. Wypiera się polską, ludową, słowiańską kulturę na rzecz obcych kultur, rozbija się wspólnotę narodową Polaków na nieistniejące a wymyślane przez Niemców Narody Ślązaków, Kaszubów i innych dla rozbicia Polski na kilka Państw.

Przynależność do Unii Europejskiej i NATO osłabiła bezpieczeństwo Polski przez zmniejszenie Wojska Polskiego z 400 tysięcy żołnierzy do 80 tysięcy żołnierzy. Natomiast stale rozbudowywane są w naszym Kraju zagrażające nam bazy amerykańskich i niemieckich wojsk NATO, wciągających nas w agresje zbrojne przeciwko Narodom Afryki i Azji oraz w działania wojskowe przeciwko Rosji, Białorusi i Ukrainie, gdyby nie było nadziei na jej integrację z Zachodem. W Polsce nie umacnia się nawet Policji Polskiej, planując używanie szkolonej w Niemczech policji unijnej mającej wraz z NATO tłumić rosnące protesty Polaków.

Polska w Unii Europejskiej i NATO stała się areną ostrej kampanii antyrosyjskiej i antybiałoruskiej. Nastawia się Polaków przeciwko Rosji i Białorusi, fałszując w tym celu historię, zarówno odległą, jak i najnowszą. Rosję próbuje się przedstawiać jako nieomal jedynego, a już na pewno największego wroga Polski. Siły krajowe i zagraniczne prowadzące tę antyrosyjską kampanię, uwidocznioną między innymi burzeniem pomników żołnierzy radzieckich wyzwalających Polskę spod ludobójczej okupacji niemieckiej, mają na uwadze dwa strategiczne cele. Po pierwsze Polska antyrosyjska jest bardziej związana z USA w działaniach podejmowanych przeciwko Rosji. Po drugie Polska antyrosyjska jest bardziej uzależniona od Niemiec i zdana na ich łaskę. Ta antyrosyjskość ma być gwarantem, że Polska niezależnie od losów Unii Europejskiej nie zerwie z krzywdzącym ją Zachodem na rzecz sojuszu z Rosją.

Losy Unii Europejskiej są niepewne. Kryzys ogarniający Kraje unijne z powodu sprzeczności narodowych i socjalnych, wyzyskiwania całych Narodów i klas społecznych, może doprowadzić do likwidacji Unii Europejskiej. Na jej miejsce Niemcy będą chciały zorganizować pod swoim przywództwem Unię Środkowej Europy, tak zwaną Mitteleuropa, obejmującą Austrię, Węgry, Chorwację, Czechy, Słowację, Polskę i Litwę. Antyrosyjskość Polski ma gwarantować, że w przypadku likwidacji Unii Europejskiej Polska nie zwiąże się z Rosją, lecz pozostanie z Zachodem, z Niemcami. Niedawna wypowiedź sławetnego Wałęsy, że Polska dla swego bezpieczeństwa i rozwoju powinna stanowić jedno Państwo z Niemcami, jest próbą wysondowania opinii Polaków o takiej antypolskiej możliwości, będącej w istocie okupacją likwidującą Państwo Polskie.

Unia Europejska zgotowała Polsce tragiczną teraźniejszość i przygotowuje tragiczną przyszłość. Kolonizuje i rozkłada Polskę, odbiera jej suwerenność, hamuje jej rozwój, eksploatuje jej bogactwa naturalne i tanią siłę roboczą, nie podnosi a obniża stopę życiową ogółu ludności. Unia Europejska jest nie tylko antypolska, ale jest w sposób rasistowski antysłowiańska, zwrócona przeciwko wszystkim Narodom Słowiańskim na wzór hitlerowskich Niemiec.

Jeżeli są jakiekolwiek korzyści dla Polski z przynależności do Unii Europejskiej, są to korzyści małe i powierzchowne, na przykład modernizacja dróg, bardziej urozmaicone budownictwo mieszkaniowe, skoncentrowanie zakupów w wielobranżowych sklepach wielkopowierzchniowych. Polska dokonałaby tego w lepszym wydaniu poza Unią Europejską. Polska ze swoim dużym potencjałem demograficznym, intelektualnym, surowcowym, przemysłowym i rolnym dokonałaby rzeczywistego postępu, rzeczywistego rozwoju, nie będąc w Unii Europejskiej, będąc Państwem wolnym i suwerennym, Państwem w partnerskim sojuszu z Rosją i wszystkimi Państwami Słowiańskimi.

Zachód przegrał bój o włączenie Białorusi do Unii Europejskiej i NATO. Białoruś pozostała wolna i suwerenna w partnerskim sojuszu z bratnią Rosją. Jest to wielka wygrana Białorusi. Zachód toczy jeszcze bój o wciągnięcie Ukrainy do Unii Europejskiej i NATO. Prawdziwe cele Zachodu ukazała niedawno audycja Telewizji Polskiej. Otóż wejście Ukrainy do Unii Europejskiej dałoby zachodnim inwestorom dostęp do zagospodarowania bogatych ukraińskich złóż surowcowych i słynnego ukraińskiego czarnoziemu stanowiącego spichlerz Europy. O tym też myślały już Niemcy hitlerowskie. Na wejściu Ukrainy do Unii Europejskiej wzbogaciłby się Zachód, któremu brakuje i surowców i czarnoziemu, ale bardzo zbiedniałaby Ukraina. Jest jeszcze inny cel wejścia Ukrainy do Unii Europejskiej i NATO. Chodzi o osłabienie i bezpośrednie zagrożenie Rosji.

Słowiańska mądrość Ukraińców nie dopuści do tego, aby kolejne Państwo Słowiańskie - bogata Ukraina wchodziła do Unii Europejskiej i to wtedy, kiedy jest ona pogrążona w kryzysie i grozi jej likwidacja.

W konfrontacji z imperialną ideą Unii Europejskiej czas na upowszechnienie idei Unii Słowiańskiej, Wspólnoty Narodów i Państw Słowiańskich. Pierwszym krokiem w realizacji tej słowiańskiej idei jest ścisły, wszechstronny sojusz wolnych, bratnich Państw Słowiańskich – Ukrainy, Rosji i Białorusi. Następnym krokiem jest dołączenie do tego sojuszu zniewolonych Państw Słowiańskich - Polski i pozostałych Państw będących się wyzwalać spod imperialnego dyktatu Unii Europejskiej i NATO.

Powinnością międzynarodowego ruchu słowiańskiego, kierowanego przez Międzynarodowy Komitet Słowiański i Krajowe Komitety Słowiańskie, jest usilna praca na rzecz realizacji idei Unii Słowiańskiej ,Wspólnoty Słowiańskiej jako wszechstronnego sojuszu wszystkich Narodów i Państw Słowiańskich. Przywróci to w Europie równowagę sił i zapewni pokojową stabilizację umożliwiającą dokonanie skoku cywilizacyjnego naszym Słowiańskim Narodom.

 

W imieniu Polskiego Komitetu Słowiańskiego
Przewodniczący Bolesław Tejkowski